Tucz kurcząt wolnorosnących – przyszłość drobiarstwa?

Dokąd zmierza współczesna produkcja drobiarska?

Introduction

Obserwująca aktualną sytuacje rynkową w Polsce oraz w Europie możemy zaobserwować coraz większe zainteresowania ze strony konsumentów wyrobami pochodzącymi z hodowli ekstensywnej. Choć trend ten jest zdecydowanie silniej dostrzegany w zachodniej Europie niż u nas w kraju, to jednak słusznym wydaje się założenie, że w Polsce na przestrzeni najbliższych lat znaczenie tuczu kurcząt wolnorosnących będzie wzrastało.

Ślad węglowy, Zrównoważony rozwój – jeszcze kilka lat temu z tymi hasłami nie mieliśmy do czynienie na co dzień, dziś funkcjonują one w przestrzeni publicznej i praktycznie codziennie w serwisach informacyjnych możemy usłyszeć informacje dotyczące ochrony środowiska lub jakości powietrza. Jednym z efektów wzrostu świadomości konsumentów jest ich rosnące zainteresowanie produktami pochodzącymi z ferm prowadzących tucz ekstensywny. Dlatego w niniejszym artykule chciałbym przedstawić podstawowe główne założenia dotyczące tuczu ptaków wolnorosnących. Tucz ekstensywny kurcząt ma swoją długą tradycje. Jednym z najbardziej rozpoznawalnych typów produkcji tego rodzaju kurcząt jest francuski Label Rouge. W tuczu tym utrzymywane są tylko ptaki z dedykowanych ku temu linii genetycznym, chów trwa minimum 81 dni, a powierzchnia kurnika nie może przekraczać 400 m2 . Maksymalna obsada to 11 szt/m2 czyli blisko dwukrotnie mniejsza niż ma to miejsce w przypadku intensywnej produkcji kurcząt broilerów. Ptaki mają dostęp do wybiegu po którym mogą poruszać się swobodnie, na wybiegu tym powinny być zapewnione miejsce dające cień, tak aby taki mogły się schować oraz czuć bezpiecznie, dlatego też w tego typu produkcji wybiegi bardzo często są porośnięte drzewami. Jak można zauważyć w produkcji ekstensywnej kładziony jest duży nacisk na dobrostan ptaków. Label Rouge jest tylko jednym z przykładów tuczu ekstensywnego kurcząt i to przykładem dość skrajnym jeśli chodzi o standardy. Tak naprawdę nie tylko w Europie ale również w Polsce możemy spotkać się z kilkoma różnymi koncepcjami tuczu ekstensywnego. Należy dodać, że nie ma ściśle określonej definicji „kurcząt wolnorosnących”.

Koncepty te budowane są indywidualnie, na podstawie oczekiwań konsumentów. Podstawową cechą odróżniająca tucz ekstensywny od tuczu intensywnego jest długość trwania cyklu produkcyjnego. Produkcja ekstensywna jest wydłużona w porównaniu do produkcji intensywnej. Długość tuczu jest zależna od koncepcji i można stwierdzić ze waha się pomiędzy 56 a 81 dniami tuczu. Waga końcowa ptaków oscyluje w okolicach 2-2,5 kg w zależności od koncepcji. Średni dzienny przyrost w większości programów jest niższy niż 50g. Osiągany współczynnik wykorzystania paszy (FCR) kształtuję się na poziomie 2,00. Najbardziej popularnymi mieszańcami towarowymi wykorzystywanymi w tego typu produkcji są Ross Ranger oraz Hubbard JA 757. Znane są również koncepcje w których do tuczu wykorzystywane są popularne mieszańce towarowe przeznaczone do intensywnej produkcji tj. Ross 308. Używanie linii genetycznych przeznaczonych do tuczu intensywnego w rozwiązania ekstensywnych, może stanowić duże wyzwanie. Musimy pamiętać że ptaki np. z linii Ross 308 charakteryzują się dużą żernością oraz dużym potencjałem genetycznym w kierunku wzrostu. Dlatego używając mieszańców towarowych tego typu, dużą uwagę przykłada się do „hamowania” ich cech wiodących determinowanych potencjałem genetycznym. Niestety zadanie to czasami jest bardzo trudne i zawsze kończy się sukcesem. Ptaki z linii wolnorosnących charakteryzują się większa ruchliwością, która bardzo często stymulowana jest dodatkowo przez wyższe natężenie światła w obiekcie. Popularnym rozwiązaniem spotykanym w kurnikach przeznaczonych dla kurcząt wolonorosnących jest zastosowanie okien, przez które do wnętrza obiektu dociera oświetlenie naturalne. Kolejnym istotnym aspektem z którym możemy mieć do czynienia w tego typu hodowli jest dostęp do wybiegu. W niektórych ze spotykanych w Europie rozwiązań jest on wymagany. Jego wielkość jest często kwestią indywidualną, ustaloną w ramach danego typu hodowli.

Ostatnim z aspektów, który chciałbym abyśmy poruszyli jest zdrowotność ptaków. Można stwierdzić, że ptaki dedykowane do tuczu ekstensywnego charakteryzują się wysokim poziomem zdrowotności. Wolniejsze tempo przyrostów, niższa koncentracja składników pokarmowych w paszy, są to czynniki wpływające na poprawę dobrostanu ptaków. Proporcjonalnie rzadziej niż w przypadku tuczu intensywnego obserwowane są w tuczu kurcząt wolnorosnących problemy ze zdrowotnością stada. Mniejsze koszty leczenia wiążą się większą rentowności produkcji. Myśląc o przyszłości branży drobiarskiej, powinniśmy bacznie obserwować tendencje panujące wśród konsumentów. Jeśli chcemy aby nasza branża rozwija się tak samo dynamicznie jak w latach ubiegłych, nie możemy być głusi na potrzeby rynku. Wraz ze wzrostem zainteresowania konsumentów wyrobami pochodzącymi z gospodarstw charakteryzujących się zrównoważonym rozwojem, powinniśmy zwracać coraz większa uwagę na tucz ekstensywny. Wydaje się ze w przyszłości tą gałąź produkcji czeka intensywny rozwój, dlatego już teraz powinniśmy być na to przygotowani. Jako Agrifirm Polska rozpoczęliśmy pracę nad koncepcją tuczu kurcząt wolnorosnacych, tak aby móc sprostać wymaganiom jakie będą stawiane przed branżą drobiarską w przyszłości.